Poznań - restauracja Pschorr (Pschorrbräu).

Poznań - cukiernia i kawiarnia Erhorn, Ritterstraße 39.

Piła restauracja Szwajcarski Dom.

Poniec na pocztówce litograficznej.

Königstor - Brama Królewska.

Parowiec Hertha w porcie w Szczecinie.

Dyrektor nyskiego teatru. Następcą Ernsta Georgiego był jego zięć Reinhard Goeschke. Miał on niezwykle trudne zadanie, gdyż jego poprzednik uchodził za wzorowego dyrektora, który przez swoją życzliwość i rzetelność, ale też surowe i solidne zarządzanie przyczynił się do rozkwitu nyskiego teatru. Dyrektor Goeschke sprostał stawianym mu wymaganiom. Zapraszał na gościnne występy znane osobistości świata teatru, między innymi: Josefa Weienbecka, Pauline Ulbrich, dra Maxa Pohla, Rosę Poppe czy Wilhelma Schneidera. Teatr Goeschkego uchodził za doskonałe miejsce zdobywania kunsztu aktorskiego dla młodych, utalentowanych artystów. Jego „kuźnię talentów” opuścili: Max Drude, Alfred Halm, Hugo Hartmann czy Marie Schäffer. Za jego kadencji miał miejsce wielki jubileusz pięćdziesięciolecia istnienia Miejskiego Teatru Dramatyczno-Operowego w Nysie. W czwartek 6 listopada 1902 roku, podobnie jak przed półwieczem, wystawiono sztukę „Warkocz i miecz” według Karla Gutzkowa. Uroczystości te zgromadziły wielu mieszkańców miasta, pragnących świętować rocznicę powstania nyskiej „świątyni muz”. Reinhard Goeschke pełnił funkcję dyrektora do 1910 roku, kiedy to zmarł w wyniku zawału serca. Teatr przejęła wdowa po nim (widać ją na ), która wraz z dyrektorem technicznym Paulem Harwardtem prowadziła go do 1918 roku. Następnie nyski teatr przeszedł w ręce Hansa Thiede – dyrektora propagującego nowoczesną sztukę teatralną oraz wprowadzającego operę i operetkę do regularnego repertuaru. Za:

Niemiecka pocztówka przedstawiająca tereny dzisiejszej Polski jako teatr działań pierwszej wojny światowej.

Pocztówka patriotyczna z herbem Brzegu.

Zabawne zdjęcie w ogródku piwnym restauracji Lindenruh w dawnym Głogowie.