Na Polnej znajdowało się eksploatowane złoże wapieni powstałe na strefie kontaktowej węglonośnych warstw iłowców zaclerskich i warstw noworudzkich. Praktycznie cały grzbiet Polnej (ok. 300 metrów w układzie horyzontalnym - dziś częściowo zadrzewiony) był miejscem wydobycia około 1 m szerokości żyły jasnoszarego wapienia. Wydobywane bloki były staczane po pochylni do wapiennika. Wapień na Polnej wydobywano do ok. 1883 kiedy ówczesny wójt Heinrich Ilchmann zburzył wapiennik pod Polną i wykorzystał kamień do budowy stodół. (wg kroniki Boehma - www.boehm-chronik.com)

Za Polną, u podnóża Bukowca znajdowały się pastwiska Unisławia zwane Viehweide. Prowadziła tędy droga do Sokołowska. Łąki na Polnej znane były botanikom z występowania rzadkich roślin - skrzypu łąkowego, wiechliny chaixa, stokłosy gałęzistej, róży rdzawej, wierzby iwy.