Uroczysko jest jednym z najcenniejszych przyrodniczo obszarów w Kowarach. Dolina potoku Piszczak spływającego z Wołowej Góry, na peryferiach Kowar przybiera formę skalistego wąwozu wypreparowanego na linii uskoku tektonicznego - strefie kontaktowej granitów karkonoskich z gnejsami (czerwone gnejsy oczkowe), granitoidów (granity porfirowe) i brunatnych łupków. W górnej części, przed dopływem potoku Pluszcz do Piszczaka najbardziej okazała część wąwozu - strome zbocza i bramy skalne do 15 metrów wysokości przez które przewija się z kaskadami potok Piszczak w najokazalszej postaci - Wodospadu Piszczaka o wysokości ok. 3 m pod którym znajduje się kocioł eworsyjny. W otoczeniu wąwozu zachowały się fragmenty drzewostanu bukowo - jodłowego, będącego reliktem dawnej puszczy sudeckiej. Ze względu na wartości przyrodnicze, krajobrazowe i interesujące zjawiska geologiczne teren otaczający Uroczysko miał być objęty ochroną rezerwatu przyrody. Uroczysko było kiedyś miejscem chętnie odwiedzanym - teren należał do braci Pohl, którzy nieopodal rozwijali od 1871 roku fabrykę porcelany technicznej. W wąwozie Piszczaka eksploatowali zwietrzały granit (skaleń i kwarc) tworząc duże wyrobisko za nasypem kolejowym. Pohlowie zasłynęli w Kowarach jako nowocześni pracodawcy, także odpowiedzialni społecznie (założyli kasę chorych, fundusz ubezpieczeń i fundusz rentowy - pierwowzór emerytur). Jeszcze przed 1900 roku zdecydowali o udostępnieniu doliny Piszczaka (Uroczyska) dla turystów budując bardzo ciekawą kładkę wewnątrz mostu kolejowego nad Piszczakiem (w 1905 r.), prowadząc wzdłuż potoku ścieżki, a przy wodospadzie budując altanę i mostki, dzięki którym można było lepiej podziwiać piękno przyrody. Dziś Uroczysko jest miejscem zapomnianym. Z powodów własnościowych (pastwiska stadniny koni) usunięto niebieski szlak turystyczny prowadzący wzdłuż wąwozu. Okolice Uroczyska były terenem eksploatacji zarówno wapieni krystalicznych (wapiennik), górniczej rud żelaza związanej z polem górniczym "Vulcan", jak również poszukiwań uranowych. Istniały co najmniej dwie sztolnie: Sztolnia nr 10 (zawalona, pozostało odwodnienie) i Szyb nr 4 - pozostały podpory maszyny wyciągowej. (moose)