Końskie Łby (niem. Pferdekopfsteine) – formacja skalna w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy. Skały "Końskie Łby" położone są w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy, na północnym zboczu Szrenicy w pobliżu górnej stacji wyciągu. Jest to forma skalna, składająca się z kilku granitowych ostańców, które swoim charakterystycznym kształtem przypominają końskie łby. Położona na wysokości około 1240 m n.p.m. Góruje nad Szklarską Porębą. Nie ma imponujących rozmiarów, wznosi się na wysokość kilku metrów. Jest jedną z bardziej fantazyjnych i malowniczych skał w Karkonoszach. Fantazyjne kształty skały to efekt złożonego i długotrwałego procesu erozyjnego i denudacyjnego. Najpierw woda wnikająca w skały wzdłuż spękań skalnych wielokrotnie zamarzała i rozmarzała pomiędzy ziarnami mineralnymi, krusząc je. Prawdopodobnie działo się to w czasie zlodowacenia bałtyckiego, a może i wcześniejszych zlodowaceń. Późniejsza erozja doprowadziła do usunięcia zwietrzałych partii i wykształcenia obecnego kształtu. Końskie Łby zaliczane są do ciekawszych i najchętniej odwiedzanych skałek karkonoskich. Można tu obserwować spękania biegnące w trzech kierunkach oraz nieregularne (cios granitowy) oraz kociołki wietrzeniowe. Ciekawostki:
1) Skała wzięła swoją nazwę od kształtu podobnego do końskich łbów.
2) Według jednej z karkonoskich legend, są to konie rycerzy rozbójników, którzy za swoje czyny zostali zamienieni w skałki i rozrzuceni po całych Karkonoszach.
Źródło opisu: Wikipedia.
/Petroniusz/