Nazwa Ponikwoda pojawia się już w XV-wiecznych źródłach, między innymi w „Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis” Jana Długosza. G. Wereżyński objaśnia nazwę w następujący sposób: „Ponikwoda folwark dawniej miejski na wzgórzu poza przedmieściem Czwartek, nad stokami i źródłami, które według starej polszczyzny – ponikami się zwały, a stąd i folwark otrzymał nazwę Ponikwoda”.
W roku 1456 majątek był własnością Bogusława. Kolejnym właścicielem Ponikwody był kanonik sandomierski – Zbigniew z Palikij ...
Nazwa Ponikwoda pojawia się już w XV-wiecznych źródłach, między innymi w „Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis” Jana Długosza. G. Wereżyński objaśnia nazwę w następujący sposób: „Ponikwoda folwark dawniej miejski na wzgórzu poza przedmieściem Czwartek, nad stokami i źródłami, które według starej polszczyzny – ponikami się zwały, a stąd i folwark otrzymał nazwę Ponikwoda”.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W roku 1456 majątek był własnością Bogusława. Kolejnym właścicielem Ponikwody był kanonik sandomierski – Zbigniew z Palikij i Wojciechowa. Następnie majątek trafił w ręce obywatela lubelskiego Macieja Szklarza. W roku 1486 Ponikwoda stała się własnością miasta, które włączyło ją w struktury województwa lubelskiego. Na początku XVI wieku – za panowania króla Aleksandra Jagiellończyka – Ponikwoda zwolniona została od ciężarów wojennych. W 1872 roku majątek liczył 500 mórg ziemi, posiadał dochodową cegielnię oraz 12 drewnianych i murowanych budynków. Właścicielem Ponikwody został ziemianin z Tarnawki – Aleksander John. Po jego śmierci majątek przejęła córka – Antonina Koryznowa (prowadząca szeroką działalność charytatywną, społecznikowską i obywatelską). |
|||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||