Parafia ewangelicka w Kowarach wraz z budynkiem plebani i szkoły przez ponad 200 lat tworzyła zespół o dużych wartościach architektonicznych i artystycznych. 48 lat temu, kościół spłonął doszczętnie. Kamień węgielny pod budowę kościoła położono w 1743 roku. Wraz z budową świątyni, rozplanowano budynek plebani i szkoły ewangelickiej. Przed frontem kościoła posadzono dwa szpalery drzew liściastych, które tworzyły naturalną aleję. Świątynia budowana była przez dwa lata. Projekt kościoła przypisywany ...
Parafia ewangelicka w Kowarach wraz z budynkiem plebani i szkoły przez ponad 200 lat tworzyła zespół o dużych wartościach architektonicznych i artystycznych. 48 lat temu, kościół spłonął doszczętnie. Kamień węgielny pod budowę kościoła położono w 1743 roku. Wraz z budową świątyni, rozplanowano budynek plebani i szkoły ewangelickiej. Przed frontem kościoła posadzono dwa szpalery drzew liściastych, które tworzyły naturalną aleję. Świątynia budowana była przez dwa lata. Projekt kościoła przypisywany jest krzeszowskiemu muratorowi Józefowi Antoniemu Jentsch. Zbór nawiązywał do budowli już istniejących, wnętrze przypminało kościół ewangelicki w Cieplicach. Kowarska świątynia założona została na rzucie wydłużonego prostokąta z wpisanym weń niewymiarowym ośmiobokiem. Wnętrze świątyni reprezentowało najwyższą klasę artystyczną. Drewniane empory wsparte były na kolumnach, posiadały one dwie kondygnacje. Środkową przestrzeń zakrywała płaska drewniana kopuła. Pozostała część nawy przykryta była sklepieniem kolebkowym. Kościół oświetlany był poprzez okna z bocznych ścian. Dekoracje malarskie były utrzymane w kolorze białym, profile gzymsów organowych i listwy płycin były w kolorze złotym. Ołtarz główny był dziełem snycerza i rzeźbiarza Antoniego Dorasila oraz stolarza Hanke z Krzeszowa. Ambonę przypisywana była Józefowi Lachelowi. Najcenniejszym wyposażeniem kościoła były organy umieszczone ponad ołtarzem (wzorowane na kościele w Cieplicach). Instrument był dziełem organmistrza Michaela Englera (1688-1760) i jego syna Gottlieba Benjamina Englera (1734-1793). Byli oni budowniczymi wspaniałych instrumentów w kościele p.w. św. Elżbiety we Wrocławiu (spłonęły w 1976 roku) oraz w kościele po cysterskim w Krzeszowie. Budowę prospektu i instrumentu rozpoczęto w 1754 roku, trwała ona 10 lat. Prospekt organowy był dziełem krzeszowskich rzeźbiarzy Antoniego Dorasila i Józefa Lachela. Nie dane było ukończenie instrumentu Michaelowi Englerowi, zmarł on 15 stycznia 1760 roku, prace nad instrumentem przejął jego syn Gottlieb Benjamin. Organy ukończono i uroczyście poświęcono w 1764 roku. Prospekt zwieńczony „okiem opatrzności” posiadał 33 głosy rozdzielone między dwa manuały i pedał. Świątynia przetrwała wojnę w nieuszkodzonym stanie, pełniąc swoją funkcję jeszcze przez 14 lat. Po wyjeździe ostatniego pastora w marcu 1945 roku świątynia nie miała gospodarza i była zamknięta. Raz w tygodniu w niedzielę o godz. 9,00 odprawiane były w kościele msze dla katolików, mieszkańców Kowar. 3 stycznia 1959 roku nad ranem, wybuchł pożar który doszczętnie strawił kościół, pozostały tylko mury zewnętrzne, który rozebrano w latach 60-tych XX wieku. Oficjalną przyczyną pożaru jak podały władze, była niesprawna instalacja elektryczna w świątyni. Nieoficjalnie mówiło się że było to podpalenie. Ówczesnym komunistycznym władzom było to na rękę .W ten sposób miasto straciło jeden z cenniejszych zabytków. W latach 70-tych ubiegłego wieku wybudowano w tym miejscu pawilon handlowy.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
14
/
