W 1844 r. w Szklarskiej Porębie Dolnej został założony oddzielny cmentarz ewangelicki. Umiejscowiony został powyżej dzisiejszego kościoła filialnego p.w. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny (dawny zbór ewangelicki pochodzący z lat 1755 - 1787). Cmentarz od zachodu leży równolegle do ul. L. Waryńskiego, a od północy znajduje się powyżej ul. Piastowskiej. Otoczony jest kamiennym murem.
Dawny cmentarz pierwotnie posiadał formę wydłużonego prostokąta, który następnie w 1885 r. został powiększony o górną część w kształcie odwróconego trapezu. Pierwsze pochówki w tej części pochodzą z 2.05.1886 r.2) Początkowo był to cmentarz ewangelickiej gminy wyznaniowej, choć z upływem czasu miały tutaj też miejsce pochówki innych wyznań. Ostatnie informacje o pochówkach pochodzą z 1946 r. 3) Pierwotnie w lewym dolnym narożniku mieścił się murowany z polnego kamienia, założony na rzucie prostokąta dom pogrzebowy. Zaznaczony był jeszcze na popularnym planie turystycznym Szklarskiej Poręby pochodzącym z 1963 r. Przez ostatnie półwiecze cmentarz ten był systematycznie dewastowany, część nagrobków uległa zniszczeniu bądź wywiezieniu.
Miejsce swojego ostatniego spoczynku znalazło tutaj wielu wybitnych twórców niemieckiej literatury i sztuki XIX i XX wieku. Pochowani są też na tym miejscu ludzie związani z produkcją szkła artystycznego, z którego Szklarska Poręba szeroko słynęła. Z drugiej połowy XIX wieku pochodzi znajdująca się na osi w górnej części "starego" cmentarza kamienna, założona na planie prostokąta "kaplica Preusslerów" z umieszczona pod nią kryptą grobową. Jest ona w chwili obecnej częściowo zrujnowana. Na dawnym cmentarzu ewangelickim w Szklarskiej Porębie Dolnej miejsce pochówku znalazło wiele osób, które zajmowały się wytwarzaniem i zdobieniem szkła artystycznego. Byli to najczęściej mistrzowie szklarscy, hutnicy, szlifierze czy malarze wytwarzanych tutaj przedmiotów. Szczególną uwagę zwracał do niedawna znajdujący sie na polu z prawej strony, powyżej "kaplicy Preusslerów" wolnostojący nagrobek rodziny Sacher, której przedstawiciele specjalizowali się w artystycznym grawerowaniu szkła. Jego tablica inskrypcyjna została wykonana z czarnego, nieprzezroczystego szkła zwanego marblitem, na którym napis kommemoratywny w gotyckiej minuskule został najpierw wygrawerowany, a następnie pozłocony. Nagrobek prawdopodobnie powstał około 1910 r., niestety jego płyta inskrypcyjna została całkowicie rozbita w marcu 1998 r. Swoje miejsca spoczynku mają też tutaj inni znani miejscowi artyści jak mistrz malarstwa na szkle Julius Ludwig (1850 - 1918), który spoczywa na lewym polu, zaraz za główną brama cmentarza, czy mistrz szlifierski Ernst Wriese (1854 - 1914) i jego syn, który kontynuował zawód ojca Alfred Wriese (1882 - 1914). Pomnik nagrobny tej rodziny znajduje się obecnie jako pierwszy w prawym dolnym narożniku, powyżej nieistniejącego domu pogrzebowego. Mniej więcej w połowie dolnej części cmentarza, na prawo od głównej alejki pochowany jest mistrz szlifierski August Wennrich (1825 - 1878), a trochę powyżej, po tej samej stronie spoczywa mistrz szlifierski Oskar Simon (1874 - 1927). Obaj wywodzili się ze starych, zasłużonych dla karkonoskiego szkła rodów. Na lewo, powyżej "kaplicy Preusslerów" znajduje się nagrobek mistrza hutniczego Ernsta Liebiga (1859 - 1927), a w połowie górnej części cmentarza, na lewo od głównej alejki pochowany został mistrz hutniczy Hermann Wennrich (1864 - 1931). Na cmentarzu znajduje się o wiele większa liczba grobów osób związanych z historią szklarskoporębskiego hutnictwa szkła.
Cmentarz w Szklarskiej Porębie Dolnej znany jest przede wszystkim jako miejsce ostatniego spoczynku niemieckiego filozofa i literata Carla Hauptmanna (1858 - 1921), starszego brata laureata literackiej Nagrody Nobla Gerharta Hauptmanna. Jego pomnik nagrobny ustawiony został z prawej strony, zaraz za murem powyżej "kaplicy Preusslerów"(...). [ Pełny tekst z wyszczególnieniem najważniejszych postaci pochowanych w tym miejscu
]