 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Architekci Heinrich Wolff i August Stüler .
Król Fryderyk Wilhelm IV postawił w 1856 r. płytę pamiątkową z epitafium, poświęconą hrabinie von Reden, z jej podobizną w medalionie. Napis na płycie (tłumaczenie z języka niemieckiego): Joanna Juliana Fryderyka Hr. von Reden z baronów von Riedesel, od 1815r. wdowa po ministrze stanu Hr. von Reden. Urodzona w Wolfenbüttel 12 maja 1774r. Zmarła w Bukowcu 14.V.1854. Wierna i pokorna służebnica Boga i swego Zbawiciela, do końca wierna w trudnościach, ...
Architekci Heinrich Wolff i August Stüler .
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Król Fryderyk Wilhelm IV postawił w 1856 r. płytę pamiątkową z epitafium, poświęconą hrabinie von Reden, z jej podobizną w medalionie. Napis na płycie (tłumaczenie z języka niemieckiego): Joanna Juliana Fryderyka Hr. von Reden z baronów von Riedesel, od 1815r. wdowa po ministrze stanu Hr. von Reden. Urodzona w Wolfenbüttel 12 maja 1774r. Zmarła w Bukowcu 14.V.1854. Wierna i pokorna służebnica Boga i swego Zbawiciela, do końca wierna w trudnościach, zawsze pełna siły woli, zawsze ta sama wobec wielkich i wobec maluczkich. Służąca wszystkim radą i pomocą, byłą podporą domu ubogich. Opiekunka osadników, którzy dla ewangelii opuścili ojczyznę i osiedlili się w Mysłakowicach. W 1815r. wraz ze swoim małżonkiem założyła związek biblijny na Śląsku i przewodniczyła mu aż do swojej śmierci. Rozpowszechniła Biblię Jeleniogórską, uratowała przed zniszczeniem prastary Kościół Wang z Norwegii. Za jej radą został tu na nowo wzniesiony jako kościół parafialny ludności góralskiej. W roku 1818 w wieku lat 74 musiała na jakiś czas uciec przed tymi, którzy powinni być jej wdzięcznymi za jej duchowe i cielesne dobrodziejstwa. Odpłaciła im podwójną miłością i nawróciła wiele serc. Pan wypełnił wszystkie jej gorące żądania, zezwolił jej cierpieć walcząc dla niego, dał jej zwycięstwo i łaskę jak wszystkim tym, którzy go kochają. Król Fryderyk Wilhelm IV od początku stulecia zaszczycony przyjaźnią niezapomnianej wzniósł jej ten pomnik trwałej miłości, uznania i wdzięczności w 1856r . Za 
|
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|