Pałac wzniesiono w latach 1810 – 1830 dla ówczesnych właścicieli dóbr Małkowa i Bartochowa – Pawła Biernackiego (1740 – 1826) i jego żony Konstancji z Małachowskich Biernackiej (1773 – 1839). Dwór wybudowano w stylu klasycystycznym i otoczono 8 – hektarowym parkiem malowniczo porastającym nierówności terenu. Wieść głosiła, że miał on wyglądem przypominać pałac w Porteferreiro na wyspie Elbie, gdzie przebywał na wygnaniu Napoleon Bonaparte.
W połowie XIX wieku Małków należał do najpiękniejszych folwarków ...
Pałac wzniesiono w latach 1810 – 1830 dla ówczesnych właścicieli dóbr Małkowa i Bartochowa – Pawła Biernackiego (1740 – 1826) i jego żony Konstancji z Małachowskich Biernackiej (1773 – 1839). Dwór wybudowano w stylu klasycystycznym i otoczono 8 – hektarowym parkiem malowniczo porastającym nierówności terenu. Wieść głosiła, że miał on wyglądem przypominać pałac w Porteferreiro na wyspie Elbie, gdzie przebywał na wygnaniu Napoleon Bonaparte.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W połowie XIX wieku Małków należał do najpiękniejszych folwarków w powiecie sieradzkim. Pod koniec XIX w. do parterowej, klasycystycznej budowli dobudowano trzy czterokolumnowe portyki doryckie, ozdobione trójkątnymi szczytami, wybudowano bramę wjazdową, oddzielono zespół parkowo – pałacowy od zabudowań gospodarczych. Rozbudowa i przebudowa posiadłości dodała jej urody i zamieniła w reprezentacyjny obiekt. W tym czasie Małków stał się jednym z ważniejszych ośrodków kulturalnych w regionie. W pałacu gościło wiele znanych osobistości ze świata kultury i sztuki: pisarz Władysław Stanisław Reymont, rzeźbiarz i ceramik Stanisław Jagmin, konstruktor lotniczy Czesław Tański, portrecista i pejzażysta Zygmunt Andrychiewicz, rysownik i zarazem profesor Akademii Sztuk Pięknych Antoni Kamieński, grafik i rzeźbiarz Jan Rembowski, malarz Józef Rapacki i wielu innych. Władysław Reymont zafascynowany parkiem miał w nim swoje ulubione miejsce, w którym często przebywał i pisał. To tutaj powstawały kolejne rozdziały „Chłopów”. W dowód hołdu dla jego talentu panie Walentyna i Maria Pstrokońskie wzniosły mu pomnik, którego twórcą był St. Jagmin. Podczas wojny niemieccy okupanci wywieźli z pałacu znaczną część zbiorów sztuki: obrazy, rzeźby, porcelanę i srebra, znacznemu zniszczeniu uległ park. Po drugiej wojnie światowej majątek przeszedł na własność państwa. Pałac stał się instytucją publiczną. W jego pomieszczeniach zlokalizowano Uniwersytet Ludowy oraz utworzono Szkołę dla traktorzystów. Od 1955 roku był siedzibą oddziału Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Warcie. W tym czasie budynki zostały przebudowane, a park zmienił swój pierwotny wygląd. W latach osiemdziesiątych posiadłość przejęła Politechnika Łódzka. Jednakże z powodu kłopotów finansowych w 1996 roku zaprzestano prac konserwatorsko – budowlanych i wystawiono obiekt na sprzedaż. Pałac wraz z parkiem kupiła wówczas p. Halina Łuczak, która w okresie dwóch lat uporządkowała park i zabezpieczyła budynki przed dewastacją. Ostatecznymi właścicielami zespołu pałacowo - parkowego w 1998 roku stali się potomkowie polskich emigrantów we Francji państwo Danuta i Roman Ptak. W ciągu kilku lat pałac przeszedł renowację. Elewacja zewnętrzna odzyskała swój pierwotny wygląd, natomiast wnętrze z powodu braku odpowiedniej dokumentacji zostało zrekonstruowane zgodnie z obowiązującym prawem konserwacji zabytków. Uporządkowano również teren przylegający do pałacu. Obecnie mieści się tutaj ekskluzywny hotel i restauracja, odbywają się różnego rodzaju uroczystości, spotkania i konferencje. Obiekt odzyskał swoją dawną, kulturotwórczą funkcję. Za |
|||||||||||||||||||||||||